-
1 wszczynać
impf ⇒ wszcząć* * *(postępowanie prawne, śledztwo) to institute, to initiate; ( poszukiwania) to institute, to instigate; ( negocjacje) to enter into; (alarm, awanturę, wojnę) to start* * *ipf.begin, start, commence.ipf.arise, start, begin.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wszczynać
-
2 awantura
row, disturbance* * *f.1. (= kłótnia) commotion, brawl, broil, fuss, hassle, kick-up ( z kimś with sb) (o kogoś/coś about l. over sb/sth); robić l. wszczynać awanturę kick up a fuss; o co ta cała awantura? what's all the fuss?; zrobić komuś awanturę give sb a hard time; get into it with sb ( o coś over sth).2. (= przygoda) przest. adventure; arabska awantura żart. strange incident, unusual experience; wplątać się w awanturę meet an adventure; przeżyć awanturę have an adventure.3. (= afera, ryzykowne przedsięwzięcie) przest. venture, risky undertaking.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awantura
-
3 awantura awantu·ra
См. также в других словарях:
awantura — ż IV, CMs. awanturaurze; lm D. awanturaur 1. «zakłócenie spokoju; kłótnia, zajście» Nocne, pijackie, przykre awantury. Mieć z kimś awanturę. Robić, wszczynać awantury. Szukać, unikać awantur. Doszło do awantury. Ktoś jest zdolny, pochopny do… … Słownik języka polskiego
